Ex Machina | the Lunatics | Director - Writer - Photographer

Spreekstalmeester:
Dames en heer…
Hier huist ons nederig theater
Onder uw schoeisel ligt het oude begraven
Met vloeibaar steen zijn ze ons te lijf gegaan
Daarmee is mijn oude wereld verloren gegaan

Op deze plek waar ooit ons oude theatertje stond
Is dit betonnen kunstpaleis gerezen
Alles heeft dit monster in zijn holle kies gestoken
Zijn heipalen dwars door het hart van onze roots geslagen
De bodem afgedekt en dicht-gevlochten met gewapend beton.
Mijn gouden kroon is in de aars van deze mammoet verdwenen.

Dames en heren graag stel ik mij aan u voor
Hier staat een driekoppig wonder
uw gastheer van de avond
Uw directeur en uw Spreekstalmeester
Maarrrrrr u zult mij kennen als de grote goochelaar

Lief kijkersvolk
Niet getreurd
What you see in NOT what you get!
Met minimale middelen presenteren wij ons aan u, met uw welnemen
Laat u niet misleiden door de entourage

Mag ik u mee nemen?
Voorbij dit stenen kolos
…

danseres zingt:

Vergeet vanwaar ik weg kom
Nu is ik een ander
ontschoten hoe of dat ik heet
Raadselachtig wat ik vroeger deed

In rouw hult mijn laatste herinnering
Kleurloos zwart nietszeggende gedachte
Rikketik huist een nieuwe plek
Toekomst kruipt in nieuwe huid

Een lied van genoegen
vocale klank van dank
Door kwaad toeval in dit stenen land beland
In scheurijzer onverhoopt in schoot gestrand

Wij deel ons begeerte
Onstilbaar hartzeer in dood uitgehard
Zonder huid om te leven
In gestolde tijd van vlees gemaakt

Treurnis om versteende artiesten
vroege dood met huid en haar bedreven
circus vrienden door jullie opgegeven

Als Goden zouden willen bestaan
Bid ik een geboorte van as
Het volk slaapt dat het kraakt

Zij houden halt op de rand van een stilte
Terwijl tijd leegstaat en de Luna vol is
Stommelen de klokken achterstevoren

Gefluister over de mond
Blind zicht over het oog
breek de zodengrond

Ontwaak een Circusvolk
aai de betonnen katerroes
Kraak het stenenharnas
Dit is een droom die niet droomde